Orthomanuele Geneeskunde
​
Orthomanuele Geneeskunde
Pijn klachten bij het stuitje
​
Oorzaak
- Vallen op het stuitje .
- Van de trap af vallen op het stuitje tree voor tree.
- Een schop van mens of dier "paard"
- Beginnende snowboarders die achterovervallen.
- Knietje onder het achterwerk.
- Stoel wegtrekken voor dat iemand gaat zitten. "Horror Humor"
​
De manuele behandeling van een fout staand stuitje is een medisch "voorbehouden" handeling. Net als de atlas. Dus de bovenste en onderste wervel behandelingen zijn medische handelingen uitsluitend voor geoefende artsen.!!
Sterker nog voor een stuitbehandeling van een kind is een verplichte schriftelijke toestemming van beide ouders nodig, alsmede het aanwezig zijn van een of beide ouders ten tijde van de behandeling.
De staartbeenbotjes hebben een zogenaamde naadverbinding net als de symfyse. Dus een foutstand is géén fractuur maar een dislocatie. Ik moet er zijdelingse Xray's van hebben die ben ik nog aan het zoeken.
Het corrigeren moet van binnen uit omdat de richting van de kracht naar achteren is. Dit is uitermate vervelend voor de patient en tevens de reden van de voorbehouden handeling.
Dr. Botman voormalig Orthopedisch chirurg in Haarlem stuurde zijn patiënten met os cocygis problemen naar mij omdat hij vond dat hij te weinig expertise had.
Een ander probleem zijn de uittredende sacrale zenuwen zelf.
Die komen uit de sacrale foramina en kunnen bij een val van de trap of een schop tegen het achterwerk gekneusd zijn. Tamelijk ernstige kneuzingen komen voor na het wegtrekken van een stoel als humor. Dit wordt vaak "Horror" humor, met spijt en ik had dat niet zo bedoeld. Het kan vegetatieve schade opleveren tot blindheid aan toe door overprikkeling van het vegetatieve zenuwstelsel.
Dit is dus eigenlijk een "perifere" laesie van de zenuw en niet door compressie in een wervelkanaal.
Deze contusie met of zonder bloeding in de zenuw zelf kan heel lang pijnklachten geven en is niet echt goed te behandelen.
De sacrale zenuwen van binnen naar buiten.
De zenuwen uit de sacrale foramina zijn duidelijk zichtbaar en liggen vrij dicht onder de oppervlakte afhankelijk van het vetweefsel.
Een denkfout die veel gemaakt wordt is als je kijkt naar het heiligbeen dit eruit ziet als massief botweefsel, uit één stuk, verbeend. Dit verbenen gebeurt echter op latere leeftijd. De naadstructuur, vergelijk het met de symfyse maakt enige verwringing mogelijk.
INVESTIGATION OF COMMON COCCYDYNIA WITH LATERAL
ROENTGENOGRAMS IN THE SITTING POSITION. FREQUENCE OF AN
INTERMITTENT COCCYGEAL LUXATION AS A SOURCE OF PAIN.
J.Y. Maigne, B. Tamalet
Hotel-Dieu Hospital, Department of Rehabilitation, Paris, France
Introduction: A new method for investigating idiopathic coccydynia, comprised of films taken in a sitting position, as compared with standards was previously reported. The use of these dynamic films allowed the description of intermittent luxations and hypermobility of the coccyx (as compared to the controls) responsible for the pain. An intermittent luxation is defined by a complete or uncomplete lost of contact between two contiguous vertebrae and hypermobility by a coccygeal flexion of more than 25° in the sitting position. The exact frequence of these abnorma.lities remains unknown.
Aim of the study: To determine the proportion of luxations and hypermobility among a population of 102 chronic coccydynia and evaluate prospectively the predictive value of some clinical signs as predictors of an intermittent luxation.
Methods: All the patients were radiologically investigated with the same protocol (the standing film taken first). The clinical items were a history of direct traumatism prior to the pain, the patient's weight related to his height (Body Mass Index = BMI) and the presence of a sharp local pain when suddenly standing up from a chair, thought to correspond to a luxated cocyx shifting back to its normal position.
Results: A luxation was noticed in 29 cases (28,5%), hypermobility in 20 (19,5 %). The 53 remaining cases (52%)exhibited a normal mobility.